Bergen

Berglandschappen geven me zowel rust als energie.

(Klik op de foto voor een groter beeld)

Zowat elke twee jaar ga ik naar Zwitserland, gefascineerd door hoge bergen.

10 juni 19

De berg is geen molshoop, hij is scherp, hij is afwisselend, hij is majestueus en beangstigend, betoverend, gigantisch, ongenaakbaar in het zwijgen van zijn granieten overmacht.
Naarmate je stijgt groeit het driehoekje uit tot een reus.
De wind raast van de top naar beneden, ijs en gruis kletteren de berg af. De koelte van de gletsjer waait in je gezicht, het ijs glinstert, de sneeuw knispert onder je voeten. Er bekruipt je een kinderlijk verlangen naar tintelfrisse wangen.

De blik in de diepte fascineert, het uitzicht wordt weidser.
Je kijkt naar beneden, naar het groene dal, wolkenslierten dwalen onder. Je kijkt omhoog, de zuiverwitte hellingen van de top blinken scherp in het zonlicht. Nog hoger zie je sterren onder een paarse hemel, kraakhelder.

Je adem bonkt in je oren, het gevoel te leven is louterend,
de drukte van thuis is heel ver weg…

Het kleine voorjaarsbloempje kleurt dapper in tere pracht. De ene benadrukt de andere.
De zon brandt.
Je laadt je batterijen op.

Weekendje weg: hemelvaart in CH